Τα αποδυτήρια που χρησιμοποιούνται από τους φοιτητές των Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας είναι ΑΙΣΧΟΣ...!!!! Ανήκουν στο Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης το οποίο είναι και πανεπιστημιακό. Δίπλα από αυτά είναι το νεκροτομείο και εμείς δεχόμαστε τις οσμές που αναδύονται σε ποικίλες διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της παραμονής μας σε αυτά. Οι καθηγήτριες που έχουν ζήσει αυτήν την κατάσταση για πολλά χρόνια με πολλά τους διαβήματα στη διοίκηση του νοσοκομείου για βελτίωση των συνθηκών σε ανθρώπινα επίπεδα δηλώνουν έξαλλες με το θέμα και την αδιαφορία των υπεύθυνων.
Ο χώρος αυτός είναι υπόγειος, άβαφος, κακοποιημένος, παραβιασμένος πολλές φορές με ανεπίστρεπτο κόστος τις κλοπές προσωπικών αντικειμένων των φοιτητών που εκείνη την ώρα βρισκόταν στο μάθημά τους. Μέσα υπάρχουν σπασμένα ντουλαπάκια, υγρασία, εστίες μόλυνσης διάσπαρτες σε κάθε γωνιά, τρύπες στο ταβάνι τις οποίες χρησιμοποιούν τα τρωκτικά για τη μετακίνησή τους και η δυσοσμία της αποσύνθεσης για να ταξιδέψει μέχρι τα ρουθούνια μας.
Τον χώρο αυτόν τον επισκέπτονται φοιτητές από το Τ.Ε.Ι, τα Ι.Ε.Κ, τα Τ.Ε.Ε που ανέρχονται σε σύνολο περίπου 250. Καταλαβαίνουμε επομένως όλοι μας ότι χρειάζεται μια υποδομή για να δεχτούν αυτόν τον όγκο των φοιτητών και δε τη ζητάμε την ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ. Είμαστε οι μελλοντικοί επαγγελματίες υγείας που θα στελεχώσουμε τα δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδος και ζούμε σε αυτό το ανθυγιεινό περιβάλλον που βρίσκονται ακόμα και περιττώματα από τρωκτικά. Είναι δυνατόν; Είμαστε μια πολιτισμένη χώρα ή
μόνο το λέμε αυτάρεσκα;
Πέρα από φιλοκομματισμούς, φανφάρες και εντυπωσιασμούς θέλουμε ουσία και όχι λόγια, θέλουμε πράξεις και όχι υποσχέσεις. Η εποχή της μοιρολατρίας έχει τελειώσει, αυτή δε θα είναι η μοίρας μας. Δε θα ζήσουμε σε ένα χώρο τον οποίο δε σέβεται τον λόγο για τον οποίο προορίζεται, δε θα ζήσουμε συγκαταβατικά αποδεχόμενοι ότι αυτό μας αξίζει. Αυτό αξίζει ως τιμωρία σε όσους αδιαφόρησαν επιδεικτικά, σε όσους δώσανε με ευκολία ψεύτικες υποσχέσεις ότι θα επιληφθούν επί του θέματος.
Δεκαοχτώ χρόνια άντεξαν κάποιοι και ήταν πολλά,ούτε μια μέρα παραπάνω. Ας έρθει αύριο κιόλας ένας υπεύθυνος να αξιολογήσει αν αυτός είναι κατάλληλος χώρος για τα αποδυτήρια των φοιτητών.
ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ;
ΖΗΤΑΜΕ ΑΜΕΣΗ ΛΥΣΗ στο θέμα με μετακίνηση μας σε ένα χώρο που θα είναι στο ισόγειο ή και σε κάποιον όροφο. Να δημιουργηθούν αν δεν υπάρχουν αποδυτήρια για άνδρες και γυναίκες ξεχωριστά το καθένα. Να υπάρχουν προσωπικά ντουλαπάκια με κλειδάκι στο οποίο θα αναγράφεται το όνομα του κατόχου του. Πάγκοι καινούργιοι με κρεμάστες και πόρτα ασφαλείας για την οποία θα έχει κλειδί ο κάθε φοιτητής. Φύλακας για τη διαφύλαξη της ακεραιότητας των προσωπικών αντικειμένων όλων των φοιτητών. Βαμμένοι τοίχοι ανέπαφοι από υγρασία και σοβατισμένοι που είναι αυτονόητα.
